Danny Baggish is de nieuwe ster van het Amerikaanse darten. Vorig jaar verscheen hij uit het niets en noteerde hij al geweldige gemiddeldes, dit jaar was hij wederom te sterk voor al zijn landgenoten.
CDC USA Series 3
23 spelers begonnen op de zondag aan het derde toernooi (Dan Lauby Sr. was afwezig) en voor het eerst was Danny Baggish ook geplaatst. Dit was als nummer 8, waardoor hij in hetzelfde kwart als Darin Young belande. Hij moest hiervoor eerst nog wel afrekenen met Paul Schwindamann, maar dat was geen enkel probleem (6-0). Voor Darin Young was het daarna drie keer scheepsrecht. In de eerste twee toernooien won Baggish nog, nu was Young de sterkste. Baggish miste hier echter wel 4 matchdarts. Samen met Young stootte daarna ook Puleo door naar de finale.
De enige twee belagers van Baggish haalden zo dus de finale, waarbij Young moest winnen om nog een kans op het WK te houden. Puleo kwam snel met 2-0 voor, maar Young zette de stand twee legs later weer gelijk. De legs gingen daarna gelijk op, waardoor ze aankwamen bij een stand van 5-5 en dus een decider. Young mocht beginnen en kreeg 16 pijlen om de leg ook te winnen. Puleo kwam niet in de buurt en zo won Young.
Darin Young 6-5 Danny Baggish
Larry Butler 6-1 Joe Chaney
Chuck Puleo 6-2 Chris White
Danny Lauby 6-5 DJ Sayre
Darin Young 6-5 Larry Butler
Chuck Puleo 6-5 Danny Lauby
Darin Young 6-5 Chuck Puleo
CDC USA Series 4
Baggish had door het behalen van de kwartfinale in het derde toernooi nu genoeg aan weer een kwartfinale. Door het wegblijven van DJ Sayre was hij nu zelfs als 7e geplaatst, waardoor hij ook nog een Darin Young zou ontwijken. Zijn laatste 16 wedstrijd was dus cruciaal. Hij trof hier Jason Brandon, misschien wel de moeilijkste non-seed die hij kon krijgen. De spanning was om te gieren. Vanaf 2-2 wonnen ze om de beurt een leg. Baggish miste ondertussen 3 matchdarts, waardoor er een beslissende leg kwam. Brandon miste hierin de bull vanaf 164, waarna Baggish toch knap 65 uitgooide. Het WK was binnen.
Baggish kon nu vrij uit spelen en dat heeft Puleo geweten. De nummer twee van de ranking werd met 6-1 weggeblazen. Baggish kwam tot een gemiddelde van 99.7. Tegen Danny Lauby noteerde Baggish zelfs een gemiddelde van 100.8 en hier won hij met 6-3. Gary Mawson, die een zeer onopvallend weekend speelde, wist ook de finale te halen. Hij versloeg Darin Young in een matige wedstrijd.
De finale kon nooit spannend worden genoemd. Mawson had zijn halve finale vorm meegenomen en kwam niet in de buurt van de vorm van Baggish. Het werd maar liefst 6-0, Baggish sloot het af met een 12-darter. Een welverdiende overwinning en WK-plek voor de beste speler van de Verenigde Staten.
Darin Young 6-5 Joe Chaney
Gary Mawson 6-4 Larry Butler
Danny Baggish 6-1 Chuck Puleo
Danny Lauby 6-3 David Blalock
Gary Mawson 6-4 Darin Young
Danny Baggish 6-3 Danny Lauby
Danny Baggish 6-0 Gary Mawson
Eindstand
Met drie van de vier overwinningen kroonde Danny Baggish zich met gemak tot koning van het Amerikaanse darten. Darin Young en Chuck Puleo leiden het twee-jarige klassement en mogen daardoor de World Cup of Darts spelen.
