COLUMN: Proficiat nieuwe tourkaarthouder, je wordt genaaid door de PDC

Q-School is achter de rug en dat betekent dat we weer een nieuw dartsjaar tegemoet gaan. De nieuwe nummer één en wereldkampioen Luke Humphries gaan we héél vaak terugzien, ben daar maar zeker van. Wie niet? Als je de vloertoernooien niet volgt, heb ik zo een rijtje met 35 namen voor je.

Via Q-School, op zich al een van de slechtste uitvindingen in het bestaan van de PDC, wisten aan de andere kant van de Noordzee veertien spelers zich te verzekeren van een tourkaart – terwijl zeventien nieuwe (of oude, in sommige gevallen) namen uit de koker rolden in Wunderland Kalkar.

Tijdens Q-School zullen zich veel spelers hebben verwunderd – kom, laten we de boel even lekker verduitsen – over de wijzigingen rondom de Euro Tour. Je weet wel, die toernooien door – tja, voornamelijk Duitsland – Europa waar meer dan eens nieuwe, onbekende namen opstaan en zich tonen aan de dartwereld.

Wat er gaat gebeuren? Ik ga even ‘Wij van WC-Eend’ spelen: lees onderstaand Twitter-draadje van onze redacteur Jetze Jan eens door. De PDC verkleint het aantal kwalificatieplekken op Euro Tour-toernooien naar 10 stuks, waarnaast de top-16 van de Order of Merit een automatische uitnodiging ontvangt en de top-16 van de Pro Tour hetzelfde cadeau krijgt.

Euro Series

Wat er met de Euro Tour-toernooien gaat gebeuren, is wat er sinds het nieuwe format van de Premier League al maandenlang gebeurt en sinds de invoering van de World Series ook schering en inslag is: tot vermoeiens toe – even een Brabantse uitspraak er tussendoor, we zijn van alle markten thuis – zien we dezelfde spelers tegen elkaar spelen.

Niet alleen zorgt dit voor vermoeidheid bij de kijkers, maar ook bij de spelers zelf. Kijk maar naar het gemiddelde niveau van de wereldtop dat de laatste jaren echt niet meer op het niveau is als dat het in de jaren 2014 tot en met 2018 lag. Alhoewel, vermoeidheid… De toppers kunnen met de nieuwe PDC-regels gewoon vloertoernooien laten schieten, desnoods Euro Tours als ze geen zin hebben. Ze zijn immers zeker van speelgerechtigheid.

Laten we de Euro Tour gelijk maar omdopen tot de Euro Series, dan toont de PDC tenminste aan de spelers buiten de top-32 waar ze echt toe behoren: buiten de top-32. Want dat is wat de PDC zo graag wil met deze nieuwe regelgeving: geld maken over de bekende koppen en de rest kan stikken.

Om er even een andere Tweet van Jetze Jan in te slingeren, citeer ik: “Al wint Peter Wright dit jaar geen enkele wedstrijd op de Pro Tour (vloer), dan zal hij nog steeds 16.250 pond verdienen als hij zijn gezicht op ieder Euro Tour-toernooi laat zien.” Je moet het lezen, om het te geloven. Het is een regelrechte schande wat de PDC hier in elkaar gedraaid heeft.

Quatsch School

Dan de horror die de Qualifying School heet. De familie Hearn regeert tevens over de snookerwereld en ook daar vindt ieder jaar eenzelfde evenement plaats dat door jan en alleman wordt uitgekotst. Nu weet ik dat er in de dartwereld veel fans zijn van Q-School, maar ik vind het dikke niks.

Waarom? De willekeur regeert. Er wordt te weinig waarde gehecht aan constantheid en niveau door het jaar heen. Speel je op Q-School een dag lang 85 gemiddeld en heb je drie wedstrijden op rij het geluk dat de tegenstander drie keer twee dubbeltjes mist, dan sta je met een tourkaart in handen en gooi je de dag ervoor twee wedstrijden 105 gemiddeld en ga je er een wedstrijd later met 96 gemiddeld af, dan kan het zomaar zijn dat je aan het einde van de week mis grijpt en een jaar later voor een nieuwe tourkaart terug mag komen.

Het mooie is ook dat de PDC op beide Q-Schools een klassement voorziet. Vanaf het moment dat je de eerste pot van de dag wint, ga je richting de wedstrijden die punten opleveren. Dat levert uiteindelijk een soort van regelmatigheidsklassement op.

De adder onder het PDC-gras is wel dat een hogere plaats in dat regelmatigheidsklassement geen enkele garantie biedt; ja, op de slotdag, wanneer er een streep getrokken wordt onder een bepaald aantal spelers. Tijdens Q-School wordt niks beloond, want aan de hand van de ranking worden geen geplaatste spelers bepaald.

Het is zo krom als iets, maar daardoor krijg je bij de laatste 128 potten als Chris Landman tegen Wesley Plaisier – iets dat een finale had kunnen of moeten zijn. Je moet het maar verzinnen…

Pro Tour doet haar naam eer aan

De PDC kwam met misschien wel de belangrijkste wijziging van allemaal en dat was al een tijd geleden. Wellicht ook goede timing, omdat na het WK de storm vast wel zou gaan liggen en er dan weer ophef over de Euro Tour zou ontstaan en Q-School nog moest komen. Dat hoef je de PDC niet te leren.

Wat was die verandering? De vloertoernooien, oftewel de PDC Pro Tour, worden ALLEMAAL doordeweeks afgewerkt. Ja, je leest het goed: de toernooien waar iedere tourkaarthouder voor speelgerechtigd is, worden allemaal doordeweeks afgewerkt. Alle darters die normaal gesproken doordeweeks werken om in het weekend hun semi-professionele sport te beoefenen, moeten volgens de PDC maar gewoon dertig – en dan reken ik het reizen niet eens mee – vrije dagen zien te krijgen.

Begrijp me niet verkeerd: het is een utopie om te denken dat alle 128 tourkaarthouders goed van de dartwereld kunnen leven, want daarvoor zit er naar mijn mening net te weinig geld in deze sport. Alleen er is een verschil tussen een utopie en een welgemeende Fuck You vanuit de organisatie die wil dat jij deze sport beoefent.

De PDC wil dat de Pro Tour ook echt een professionele tour is. Kort gezegd denken de familie Hearn en in het verlengde de Matthew Porters van deze wereld – al zal die ons wel weer ‘Keyboard Warriors’ noemen: als jij bij ons wil horen, dan moet je jouw gegarandeerde boterham laten vallen voor een kans op een korstje bij ons.

Want dat is hoe de vork in de steel zit voor bijna 75 procent van de tourkaarthouders: ze moeten veel winnen om zichzelf geld te garanderen. Deelname aan een Pro Tour-toernooi levert namelijk helemaal geen geld op; je moet de eerste ronde winnen om geld te verdienen en dan heb ik het nog niet gehad over de kosten die een deel van het veld telkens moet maken voor het reizen en verblijf.

De PDC schiet zichzelf met de regelwijzigingen die het laatste jaar werden doorgevoerd gigantisch in de voet. De sport die zo prachtig nivelleerde, wordt er nu weer eentje van de dartselite tegenover de plebs van het pijltje keilen. Een tourkaart wordt zo meer een last, dan een lust.

De lijst

Opdat we niet vergeten. De lijst met nieuwe bezitters van een tourkaart, die voor altijd bekend zullen staan als zij die als eersten in een uitzichtloze dartssituatie belandden:

Andy Baetens
Owen Bates
Leighton Bennett
Darren Beveridge
William Borland
Brett Claydon
Matthew Dennant
Jules van Dongen
Martijn Dragt
Patrick Geeraets
Jeffrey de Graaf
Rhys Griffin
Robert Grundy
Adam Hunt
James Hurrell
George Killington
Jelle Klaasen
Paul Krohne
Chris Landman
Danny Lauby
Steve Lennon
Wessel Nijman
Berry van Peer
Haupai Puha
Nathan Rafferty
Benjamin Drue Reus
Joshua Richardson
Radek Szaganski
Dom Taylor
Thibault Tricole
Michele Turetta
Mario Vandenbogaerde
Jitse van der Wal
Lukas Wenig
Tim Wolters