COLUMN: In huize Van Gerwen moet het roer om

Na een dominant 2022 – waarbij de kers op de taart op 3 januari van dit jaar ontbrak, zagen we in 2023 een inconstante versie van Michael van Gerwen. Zijn hoogtijdagen liggen om diverse redenen al ver achter de rug, een nieuwe zelf toegebrachte tik op de Grand Slam of Darts bevestigde dat eens te meer. De redenen zijn duidelijk, maar zolang Van Gerwen en zijn omgeving dit zelf niet zien zal hij nooit aan zijn eigen sportieve ambities kunnen voldoen.

Hier had natuurlijk evenzogoed een column kunnen staan over de absurde prestatie van Luke Humphries in de finale van de laatste grote Sky Sports-major (de Players Championship Finals worden immers altijd getoond op iTV) voor het WK Darts van 2024. Echter had ik dat – de narcist die ik ben haalt dat gewoon naar boven – natuurlijk al lang voorspeld na de World Grand Prix.

In diezelfde column waarin ik het tijdperk-Humphries aankondigde, waarschuwde ik meneer Van Gerwen ook al. Ik citeer: “Als je niet gauw constant gaat gooien, gaat deze Luke je constant van echt bord vegen.” Nu gooide Michael tijdens de Grand Slam vrij constant; constant niet goed genoeg.

Van Gerwen-standaard

De start was alleraardigst, maar het matige scoren werd verbloemd door het goede werk – hij kan het soms – op de dubbels: 101,3 gemiddeld met een dubbelpercentage van ruim 71 procent wil zeggen dat het scorend niet best was.

Ook tegen Rob Cross en Martijn Kleermaker won de Vlijmenaar, al had hij daar wel alle hulp van de tegenstander voor nodig. Het sprak voor zich dat de wedstrijd tegen Damon Heta – voorwaar geen geweldenaar, zeker niet op het grote podium – een moeilijke zou worden.

Opnieuw een gemiddelde van onder de 95 – dit was immers tegen Cross en Kleermaker ook al zo – en slechts 28 procent op de dubbels zeiden genoeg: een naar de standaarden van MVG dramatische wedstrijd zorgde voor een trieste aftocht, al voor het zoveelste jaar op rij, uit Wolverhampton.

Wolverhampton, waar ze de gigantisch sfeervolle Civic Hall inruilden voor het trieste Aldersley Leisure Village. De redenen zijn bekend, maar het zorgt voor een nieuwe ergernis op de waslijst van deze major. Om over het niet kruisen na de eerste ronde en het spelen van de halve finale en eindstrijd op de laatste dag nog maar te zwijgen.

De wortel

Buiten een gigantisch goed 2022, waar we enkel op diezelfde Grand Slam een major-prestatie zagen die ver onder de maat was (destijds verloor hij daardoor van Luke Humphries), kun je een makkelijke lijn trekken waar de mindere prestaties van Van Gerwen zijn begonnen.

Op 2 januari van het jaar 2020, een dag na de verloren WK-finale tegen Peter Wright, maakte Winmau bekend dat Michael van Gerwen hen het vertrouwen had gegeven de nieuwe pijlenleverancier te worden. Er zal ongetwijfeld een flinke smak geld mee gemoeid zijn geweest, want dat zal Mikey op dat moment vást wel nodig hebben gehad…

In 2019 – Van Gerwen gooide op dat moment nog met pijlen van XQMax – won De Kale Sloopkogel zeven majors. Sinds zijn overstap naar Winmau waren er dat in 2020 twee, 2022 vier en dit jaar ook twee: acht in totaal.

Hoewel Mighty Mike zijn eerste major als onderdeel van de Winmau-kliek won, moet daarbij gezegd worden dat Van Gerwen destijds contractueel nog gebruik mocht maken van de XQ Max-pijlen. Daarna begon een zwarte bladzijde uit de carrière van MVG bij de PDC, want buiten de Players Championship Finals van 2020 gebeurde er niets goeds.

Een deel had te maken met de verloren motivatie in de coronaperiode, een deel natuurlijk – ik heb er zelf ook twee – met de twee jonge kinderen die heel het gezinsleven op de kop gooiden en daarmee ongetwijfeld ook invloed hadden (en hebben) op papa’s dartcarrière en een deel met de overstap naar Winmau.

Zorgwekkende trend

Misschien de allerbelangrijkste verandering was echter de manier van gooien van de inmiddels 34-jarige speler. Op 1 januari 2020 speelde hij dus de WK-finale en was zijn werpstijl nog zoals we van hem gewend waren: de pijl van beneden naar boven halen op de manier zoals hij later zijn hand zal verlaten en in één ruk door, pijl na pijl.

Ook de UK Open won hij door op die manier te blijven gooien. Ergens in de door de coronapandemie geteisterde periode hierna is het misgegaan. Sinds de World Matchplay van 2020, vermoedelijk zelfs al iets eerder, gooide Van Gerwen anders: bij het van beneden naar boven halen zat er ineens een knik in de beweging die er sindsdien niet meer uit is gegaan.

Als de knik minder hevig is, gaat het spelniveau ook meteen omhoog. En eigenlijk klinkt het allemaal heel logisch: de kracht van Michaels worp was dat er zo weinig gebeurde en alles dus iedere keer op herhaling kon. Dat gepaard gaande met een hoge snelheid zorgde voor een machine. Niet voor niets was hij natuurlijk The Green Machine.

Hetzelfde zie je nu bij de succesvolle Humphries: er gebeurt zo weinig mogelijk, er wordt zo weinig mogelijk nagedacht en als je dan als topper het juiste gevoel hebt, kan het soms bijna niet meer mis gaan.

Schrijnende vertoning

Sinds er de knik in de worp zit, gooit Van Gerwen heel veel middelmatige wedstrijden. We hebben het weleens over de A-game, B-game en C-game van een speler. Ook op de vloer zijn de B- en C-game van Michael een behoorlijk stuk achteruit gegaan en kreeg hij dit jaar al vaak klop van spelers die zich nauwelijks semiprof kunnen noemen.

De knik in de worp zorgt er namelijk voor dat er veel meer concentratie nodig is: alles moet nu nog veel preciezer gebeuren en er zit dus veel minder marge op zijn worp. Daardoor is het aantal loose darts (bij de 20 de afwijking naar de 5 of 1, bij de 19 de afwijking naar 7 of 3 en bij de 18 de afwijking naar 1 of 4) enorm toegenomen.

Tijdens de Viaplay Dutch Darts Masters van 2022, toen ik nog kortstondig voor de Scandinavische streamingsdienst werkte, raakte ik hier achter de schermen over in gesprek met Rod Harrington. Ik legde hem voor dat de worp veranderd was en Rod bevestigde dit.

Wat schrijnend was, was dat Harrington zelfs vertelde dat hij dit had aangekaart bij het management van Michael van Gerwen. De Vlijmenaar is als opvolger van Phil Taylor het absolute icoon van de dartssport en het is logisch dat hij zich, wellicht dat Vincent van der Voort een uitzondering is, heeft omringd met notoire jaknikkers.

“Ze lachten me uit en zeiden dat ik er helemaal niks van snapte”, waren destijds de woorden van Harrington, een tweevoudig Matchplay-winnaar en jarenlange Sky Sports-commentator en analist. Als je de woorden van zo’n legende al niet voor lief neemt, wie kan er dan nog invloed hebben op Van Gerwen en zijn omgeving?

Drastische maatregelen

Want dat er iets moet gebeuren in huize Van Gerwen en misschien vooral zijn dartsomgeving, is onomstotelijk duidelijk. Het zou niet moeten kunnen dat Michael van Gerwen tijdens grote tv-toernooien 90 gemiddeld gooit: het is de WDF niet. Zoals hij vaak tegen zichzelf zegt op het podium: Kom toch eens op joh, Mikey!

Wat mij betreft zouden de twee belangrijkste maatregelen zijn: Winmau en de zak geld – dat heeft hij immers tijdens zijn carrière al genoeg verdiend – lekker op straat gooien en terug naar de oude worp en terug naar XQMax. In hoeverre het carpaletunnelsyndroom waarvoor hij in 2022 een polsoperatie onderging van invloed was op zijn manier van gooien, is bij mij overigens onduidelijk.

De oude Van Gerwen stond iedere wedstrijd al met 1-0 voor omdat hij mentaal zo sterk was dat de tegenstanders er eigenlijk al helemaal geen zin meer in hadden. Wat ze ook deden, Michael deed het beter. Nu is dat gevoel bij de opponent helemaal verdwenen en is niemand meer bang. Vooruit, enkel Dimitri van den Bergh dan.

Na het WK van 2023 sprak Michael van Gerwen zichzelf tegen. Aan de ene kant zei hij dat het WK van 2024 het enige was wat tijdens dit kalenderjaar zou tellen. Aan de andere kant vertelde Michael tegelijkertijd dat hij niks liever wil dan de nummer één-positie weer overnemen.

Een geluk bij een ongeluk: zijn kalenderjaar was zó slecht – de Premier League en World Series of Darts Finals-titels tellen immers niet mee voor de Order of Merit – dat hij twee vliegen in één klap kan slaan en ook móét slaan.

Gebeurt dit niet, dan kan het niet anders of 2024 wordt een jaar van drastische maatregelen bij Michael van Gerwen. Of misschien moet hij even van die andere finalist op 3 januari van dit jaar vragen hoe dat gaat, van materiaalleverancier wisselen…